Quodque Infra Idem Regnum & Potestatem Nostram In Ciuitatibus, Burgis, & Villis Mercatorijs Possunt Mercari Duntaxat In Grosso Tam Cum Indigenis Seu Incolis Eiusdem Regni & Potestatis Nostra Pradicta, Quam Cum Alienigenis, Extraneis, Vel Priuatis.

Ita tamen quod merces, qua vulgariter merceria vocantur, ac species, minutatim vendi possint, prout antea fieri consueuit. [Sidenote:

Exceptio contra notorios regni hostes.] Et quod omnes pradicti mercatores mercandisas suas, quas ipsos ad pradictum regnum & potestatem nostram adducere, seu infra idem regnum & potestatem nostram emere, vel alias acquirere contingerit, possint quo voluerint tam infra regnum & potestatem nostram pradictam, quam extra ducere vel portare facere, praterquam ad terras manifestorum & notoriorum hostium regni nostri, soluendo consuetudines quas debebunt: vinis duntaxat exceptis, qua de codem regno seu potestate nostra, postquam infra idem regnum seu potestatem nostram ducta fuerint, sine voluntate & licentia specili non liceat eis educere quoquo modo.

2. Item quod pradicti mercatores in ciuitatibus, burgis, & villis pradictis pro voluntate sua hospitari valeant, & morari cum bonis suis ad gratiam ipsorum, quorum sunt hospitia siue domus.

3. Item quod quilibet contractus per ipsos mercatores cum quibuscunque personis vndecunque fuerint super quocunque genere mercandisa initus, firmus sit & stabilis, ita quod neuter mercatorum ab illo contractu possit recedere, vel resilire, postquam denarius Dei inter principales personas contrahentes datus fuerit & receptus. Et si forsan super contractu euismodi contentio oriatur fiat inde probatio aut inquisitio secundum vsus & consuetudines feriarum & villarum, vbi dictum contractum fieri contigerit & iniri.

4. Item promittimus prafatis mercatoribus pro nobis & haredibus nostris in perpetuum concedentes, quod nullam prisam vel arrestationem, seu dilationem occasione prisa de catero de mercimonijs mercandisis seu alijs bonis suis per nos vel alium seu alios pro aliqua necessitate vel casu contra voluntatem ipsorum mercatorum aliquatenus faciemus, aut fieri patiemur, nisi statim soluto precio pro quo ipsi mercatores alijs eiusmodi mercimonia vendere possint, vel eis aliter satisfacto, ita quod reputent se contentos: Et quod super mercimonia, mercandisas, seu bona ipsorum per nos vel ministros nostros nulla appreciatio aut estimatio imponetur.

Enter page number Go  Previous Next
Page 160 of 460
Words from 43892 to 44211 of 127955