Tandem Pracepit Vt Loqueremur.

Tunc ductor noster pracepit vtflecteremus genua, et loqueremur. Flext vnum genu tanquam homini:

Tunc innuit quod ambo flecterem, quod et feci, nolens contendere super hoc. Tunc pracepit quod loquerer. Et ego cogitans quod orarem Dominum, quia flexeram ambo genua, Incepi verba oratione, dicens: Domine, nos oramus Dominum, a quo bona cuncta procedunt, qui dedit vobis ista terrena, vt det vobis post hac calestia: quia hac sine illis vana sunt. Et ipse diligenter auscultauit, et subiunxit: Noueritis pro certo quod coelestia non habebitis, nisi fueritis Christianus. Dicit enim Deus, Qui crediderit et baptizatus fuerit, saluus erit: qui vero non crediderit, condemnabitur. Ad illud verbum ipse modeste subrisit, et alij Moal inceperunt plaudere manus deridendo nos. Et obstupuit interpres meus, quem oportuit me confortare ne timeret. [Sidenote Litera Regis Francorum.] Tunc facto silentio, dixi: Ego veni ad filium vestrum, quia audiuimus quod esset Christianus, et attuli et literas ex parte Domini Regis Francorum ipse misit me huc ad vos. Vos debetis scire qua de causa. Tunc fecit me surgere. Et quasiuit nomem vestrum, et meum, et socij mei, et interpretis, et fecti omnia scribi. Quasiuit etiam quia intellexerat quod exieratis terram vestram cum exercitu vt haberetis bellum. Respondi, Contra Saracenos violantes domum Dei Hierusalam. Quasiuit etiam si vnquam misissetis nuncios ad eum. Ad vos dixi nuquam. Tunc fecit nos vedere et dari de lacte, suo ad bibendum, quod ipsi valde magnum reputant, quando aliquis bibit cosmos eum eo in domo sua. Et dum sedens respicerem terram, pracepit vt cleuarem vultum volens adhuc nos amplius respicere, vel forte pro sortilegio:

Enter page number Go  Previous Next
Page 267 of 315
Words from 69963 to 70223 of 82784